Kliknij tutaj --> 🌕 język łaciński i kultura antyczna

Minister Edukacji Narodowej przygotował projekt nowelizacji rozporządzenia z dnia 30 stycznia 2018 r. w sprawie podstawy programowej kształcenia ogólnego dla liceum ogólnokształcącego, technikum oraz branżowej szkoły II stopnia, który wprowadza podstawę programową dla przedmiotu: Język łaciński i kultura antyczna - w zakresie podstawowym. Uzupełnienie podstawy programowej przedmiotu język łaciński i kultura antyczna. 24.7.2020. Ministerstwo Edukacji Narodowej uzupełniło podstawę programową w zakresie podstawowym o przedmiot język łaciński i kultura antyczna. Będzie on mógł być realizowany w klasie I liceum ogólnokształcącego i technikum jako przedmiot do wyboru. Pobierz teraz tysiące Notatki w Język łaciński i kultura antyczna w Docsity. Notatki z: Język łaciński i kultura antyczna - Liceum ogólnokształcące - Docsity matematyka, język mniejszości narodowej lub etnicznej oraz język regionalny – język kaszubski, historia, wiedza o społeczeństwie, geografia, biologia, chemia, filozofia, fizyka, informatyka; 3) tylko w zakresie rozszerzonym – przedmioty: historia muzyki, historia sztuki, język łaciński i kultura antyczna. JĘZYK ŁACIŃSKI I KULTURA ANTYCZNA - poziom rozszerzony - arkusze i odpowiedzi; HISTORIA MUZYKI - poziom rozszerzony - arkusze i odpowiedzi; HISTORIA SZTUKI - poziom rozszerzony - arkusze i odpowiedzi; JĘZYK BIAŁORUSKI - poziom rozszerzony - arkusze i odpowiedzi; JĘZYK LITEWSKI - poziom rozszerzony - arkusze i odpowiedzi Site Rencontre Gratuit Maroc Sans Inscription. Rok 2022 maj - matura, główny terminDATA: 4 maja 2022 r. GODZINA ROZPOCZĘCIA: 14:00 CZAS PRACY: 180 minut LICZBA PUNKTÓW DO UZYSKANIA: 60 Formuła od 2015 "nowa matura" Oficjalne odpowiedzi i zasady oceniania będą dodane 5 lipca po opublikowaniu przez 2021 maj - matura, główny terminDATA: 4 maja 2021 r. GODZINA ROZPOCZĘCIA: 14:00 CZAS PRACY: 180 minut LICZBA PUNKTÓW DO UZYSKANIA: 60 Formuła od 2015 "nowa matura" dostępne także: • w formie testu• w aplikacji Matura - testy i zadaniaRok 2021 - próbna maturaDATA: 3 marca 2021 r. GODZINA ROZPOCZĘCIA: 14:00 CZAS PRACY: 180 minut LICZBA PUNKTÓW DO UZYSKANIA: 60 Formuła od 2015 "nowa matura" dostępne także: • w formie testu• w aplikacji Matura - testy i zadaniaRok 2020 czerwiec - matura, główny terminDATA: 9 czerwca 2020 r. GODZINA ROZPOCZĘCIA: 14:00 CZAS PRACY: 180 minut LICZBA PUNKTÓW DO UZYSKANIA: 60 Formuła od 2015 "nowa matura" dostępne także: • w formie testu• w aplikacji Matura - testy i zadaniaRok 2019 maj - matura, główny terminDATA: 7 maja 2019 r. GODZINA ROZPOCZĘCIA: 14:00 CZAS PRACY: 180 minut LICZBA PUNKTÓW DO UZYSKANIA: 60 Formuła od 2015 "nowa matura"Rok 2018 maj - matura, główny terminDATA: 7 maja 2018 r. GODZINA ROZPOCZĘCIA: 14:00 CZAS PRACY: 180 minut LICZBA PUNKTÓW DO UZYSKANIA: 60Rok 2017 maj - matura, główny terminDATA: 9 maja 2017 r. GODZINA ROZPOCZĘCIA: 14:00 CZAS PRACY: 180 minut LICZBA PUNKTÓW DO UZYSKANIA: 60 Formuła od 2015 "nowa matura". Rok 2016 maj - matura, główny terminFormuła od 2015 "nowa matura".Rok 2015 maj - matura, główny terminRok 2014 maj - matura, główny terminRok 2013 maj - matura, główny terminRok 2012 maj - matura, główny terminRok 2011 maj - matura, główny terminRok 2010 maj - matura, główny terminRok 2009 maj - matura, główny terminRok 2008 maj - matura, główny terminRok 2007 maj - matura, główny terminRok 2006 maj - matura, główny terminRok 2005 maj - matura, główny termin Matura 2014 z języka łacińskiego i kultury antycznej odbył się 6 maja o godzinie 14. Maturzyści zdawali egzamin albo na poziomie podstawowym albo rozszerzonym. Po zakończeniu matury, na naszej stronie internetowej znajdą arkusze i przykładowe odpowiedzi. Matura 2014 z języka łacińskiego i kultury antycznej na poziomie podstawowym trwa 120 minut i polega na rozwiązaniu arkusza w któym znajdą się zadania: leksykalno-gramatyczne, sprawdzające rozumienie oryginalnego tekstu łacińskiego i sprawdzające znajomość kultury antycznej. TU ZNAJDZIESZ ARKUSZE:ŁACINA - POZIOM PODSTAWOWYŁACINA - POZIOM ROZSZERZONYCzy matura była trudna? Zapytaliśmy Anne Gebauer, studentkę Filologii włoskiej na Uniwersytecie imienia Adama Mickiewicza oraz Międzykierunkowych Indywidualnych Studiów Humanistycznych i Społecznych Uniwersytetu Powiedziałabym, że była to przyjemna matura do rozwiązania. W szkole miałam zajęcia z języka łacińskiego dwa razy w tygodniu, dlatego taki egzamin nie był dla mnie trudny. Chociaż były w arkuszu podchwytliwe pytania. Najtrudniejsze były pytania sprawdzające jednakowy sens w zdaniach. Przygotowując się do matury z języka łacińskiego i kultury antycznej niestety nie można poczytać sobie literatury publicystycznej czy pooglądać filmów – tak jak w językach nowożytnych: angielskim, niemieckim. Przygotowując do egzaminu pozostaje tylko powtórzenie tablic gramatycznych i tłumaczenie tekstów. Te ostatnie nie tylko pozwolą zapamiętać konstrukcję zdań, ale i dodadzą wiedzy z kultury 2014 JĘZYK ŁACIŃSKI I KULTURA ANTYCZNA - PODSTAWA - PRZYKŁADOWE ODPOWIEDZICZĘŚĆ I – leksykalno-gramatycznaZadanie czy zostały zestawione dokładnie takie same formy gramatyczne (VERUM) rzeczownika convivium, convivii i przymiotnika memorabilis, memorabile, czy nie (FALSUM). Wpisz właściwy kwalifikator obok każdej pary convivia – memorabili FALSUM2. convivii – memorabiles FALSUM3. conviviis – memorabilibus VERUM4. conviviorum – memorabilem FALSUM5. convivium – memorabile VERUMZadanie poprawny wariant uzupełnienia każdego Antiqui tradunt Europam filiam Agenoris regis ….A. estB. fuisseC. fuitD. sunt2. Puella cum amicis in … litoraB. litoreC. litoriD. litus3. Pulcherrimus … erat taurus tauriB. taurōC. taurorumD. taurum4. Taurus rogavit, ut puella caput eius floribus …. .A. ornabatB. ornaretC. ornatD. ornet5. Europa omni metu … in tergo tauri tollensB. tollenteC. sublatiD. sublatoZadanie czy wymienione pary zdań wyrażają dokładnie tę samą treść (VERUM), czy nie (FALSUM). Obok każdej pary zdań wpisz właściwy Fides firmamentum amicitiae est, ut putamus. = Fidem firmamentum amicitiae esse putamus. VERUM2. Ius amicitiae hominibus colendum est.= Ius amicitiae a hominibus cultum est. FALSUM3. Quot amicos habeam? = Quot amici mihi sint? VERUM4. Novos amicos veteribus anteponere solemus.= Novi amici veteribus anteponendi sunt. VERUM5. Verum amicum pecuniā non parabis.= Verus amicus pecuniā te parabit. FALSUMZadanie każdego pytania dobierz poprawną odpowiedź. Wpisz do tabeli właściwą Unde remeas, amice?2. Quid emere cupiebas?3. Emisti?4. Quo nunc vades?5. Cuius opera legere cupis?A. apud bibliopolamB. CaesarisC. commentariosD. e taberna librariaE. in bibliothecamF. in foroG. Non. D2. poprawny przekład podkreślonych fragmentów Bibamus aquam pijemyB. piliśmyC. wypijemyD. wypijmy2. His hominibus ludus noster non tamtegoB. tamtymC. tychD. tym3. Hospites ad cenam są zapraszaniB. zapraszająC. zaprosiliD. zostali zaproszeni4. Lavate manus niech umyjąB. umyjąC. umyjcieD. umyjecie5. Servi maximam amphoram dużąB. większąC. najwięcejD. największąZadanie łacińskim wyrażeniom ich polskie przekłady. Wpisz w odpowiednie miejsce tabeli literę oznaczającą poprawny łacińskie1. ab extra2. ad gustum3. in posterum4. per errorem5. pro memoriaA. dla pamięciB. do smakuC. między obecnymiD. na przyszłośćE. od początkuF. przez pomyłkęG. w przeszłościH. z zewnątrz1. zdania zgodnego z prawdą napisz VERUM, natomiast obok niezgodnego z prawdą napisz „Aut cum scuto aut in scuto” to łaciński przekład jednego z powiedzeń Spartan. VERUM2. Formuła „Alea iacta est” była wygłaszana na zakończenie uczt rzymskich. FALSUM3. „Panem et circenses!” domagał się lud rzymski od cesarzy. VERUM4. Polskie przysłowie „Robisz z igły widły” ma taką samą wymowę jak łacińskie „Elephantum e musca facis”. VERUM5. Sentencja „Ab ovo usque ad mala” wywodzi się z religii rzymskiej. FALSUMZadanie błędne znaczenie wymienionych arenaA. miejsce dla chóruB. plac wysypany piaskiemC. teren przeznaczony do walkiD. widownia pewnych zdarzeń2. cyrkA. okrągły namiotB. miejsce wyścigówC. przyrząd do kreśleniaD. śmieszna sytuacja3. ludycznyA. biesiadnyB. rozrywkowyC. wulgarnyD. zabawowy4. teatralnyA. nienaturalny, przesadnyB. przeznaczony dla teatruC. uświęcony zwyczajemD. wystawiany na scenie5. tryumfA. danina narzucona pokonanymB. najwyższe wojskowe wyróżnienieC. uroczystość z racji zwycięstwaD. wybitne osiągnięcie w jakiejś dziedzinieCzęść II – rozumienie oryginalnego tekstu łacińskiegoPrzeczytaj tekst i wykonaj zadania 9.– Cornelius Nepos, Vitae, Cato[Cato] in omnibus rebus singulari fuit industria: nam et agricola sollers et peritus iuris consultus et magnus imperator et probabilis orator et cupidissimus litterarum fuit. Quarum studium etsi senior arripuerat, tamen tantum progressum fecit, ut non facile reperiri possit neque de Graecis neque de Italicis rebus, quod ei fuerit incognitum. Ab adulescentia confecit orationes. Senex historias scribere instituit. Earum sunt libri septem. Primus continet res gestas regum populi Romani, secundus et tertius unde quaeque civitas orta sit Italica, ob quam rem omnes Origines videtur appellavisse. In quarto autem bellum Poenicum est primum, in quinto secundum. Atque haec omnia capitulatim sunt Catonis – Marek Katon – mówca, pisarz i polityk – – – Początki, tytuł dzieła sit – wzięło – punicki, zgodny z treścią tekstu, wariant dokończenia Katon odznaczał się pracowitościąA. w pojedynczych we wszystkich w wyjątkowych w wybranych KatonA. studiował uwielbiał znał czytał KatonA. zaczął pisać mowy w zaczął pisać mowy w wieku zaczął pisać mowy w wieku w ogóle nie pisał Wojny Rzymu z Kartaginą Katon opisał wA. 1 księdze 2 i 3 księdze 4 księdze 4 i 5 księdze Wojny punickie zostały przez Katona opisaneA. czterech możliwych zakreśl to znaczenie słowa, w jakim wystąpiło ono w singularisA. osobistyB. pojedynczyC. nadzwyczajnyD. prywatny2. studiumA. ochotaB. żądzaC. gorliwośćD. zajęcie3. progressusA. występB. postępC. początekD. kroczenie4. reperioA. znajdowaćB. osiągnąćC. doświadczyćD. wymyśleć5. contineoA. zawieraćB. trzymaćC. opasaćD. przebywaćZadanie czy obok rzeczowników znajdują się przymiotniki takie same jak w tekście (TAK), czy inne (NIE). 1. rolnik praktyczny NIE2. prawnik biegły TAK3. wódz słaby NIE4. mówca godny uznania TAK5. pisarz mierny NIECZĘŚĆ III – znajomość kultury antycznej Zadanie do tabeli literę (A–H) oznaczającą wydarzenie, które miało miejsce w wymienionym roku, oraz podaj imię (nazwisko) zwycięskiego wodza obok każdego wybranego 490 r. 338 r. 202 r. 71 r. Armia ateńska pokonała Persów pod Grecy przegrali walkę w wąwozie Kartagińczycy ponieśli klęskę w bitwie pod Legiony Pompejusza zostały pobite pod Pod Salaminą flota grecka pokonała flotę Rzymianie ponieśli porażkę w bitwie pod Stłumione zostało powstanie pod wodzą W bitwie pod Cheroneją Grecy utracili A- MILITIADES2- H- FILIP II MACEDOŃSKI3- C- SCYPION AFRYKAŃSKI STARSZY4- G- MAREK LICYNIUSZ KRASSUSZadanie niezgodny z prawdą opis igrzysk greckich i Igrzyska w GrecjiA. Grecy wyżej cenili sport indywidualny niż Igrzyska odbywały się między innymi w Olimpii i Rywalizowano np. w biegu Zawody organizowano w regularnych odstępach Igrzyska w RzymieA. Gladiatorami mogli być ludzie Kobietom nie wolno było oglądać Miejscem igrzysk był cyrk i Widzowie mogli ocalić życie każdego opisu (1–5) napisz poprawną nazwę części domu rzymskiego. Odpowiedzi wybierz spośród Czworokątny otwór w dachu, nad basenem2. Pokój z dokumentami, gabinet pana domu3. Reprezentacyjny salon, główna część domu4. Sala z trzema łożami biesiadnymi5. Wewnętrzny ogród otoczony kolumnadą1- COMPLUVIUM2- TABLINUM3- ATRIUM4- TRICLINIUM5- PERISTYLUMZadanie imiona przedstawionych na ilustracji bóstw Po lewej stronie Hermes2. W środku Zeus3. Po prawej stronie AtenaZadanie opis każdej Buty noszone przez aktorów nazywały się koturny2. Kapitel wykonany w porządku architektonicznym Jońskim3. Przedstawiona konkurencja olimpijska to rzut dyskiem4. Rydwan czterokonny, czyli kwadrygaZadanie tylko te zdania, które dotyczą wymienionych bohaterów mitologicznych. Obok każdego imienia napisz litery oznaczające wybrane Eneasz A, H, I2. Odyseusz C, EA. Był gościem królowej Dzięki nici wydostał się z Jako jedyny naciągnął łuk króla Pokonał Amazonki i poślubił ich Przepłynął koło Wysp Rozwiązał zagadkę zadaną przez W ataku szału zabił żonę i troje W świecie podziemnym poznał przyszłych Założył miasto i nazwał je imieniem poprawnych znaczeń wymienionych związków frazeologicznych napisz pod auspicjami = pod czyjąś opieką VERUM2. w labiryncie = w sytuacji skomplikowanej VERUM3. z gracją = z wdziękiem VERUMMATURA 2014 JĘZYK ŁACIŃSKI I KULTURA ANTYCZNA - ROZSZERZENIE - PRZYKŁADOWE ODPOWIEDZICzęść I – leksykalno-gramatyczna Zadanie z form, wybraną spośród zaproponowanych (A–D), należy uzupełnić każde zdanie? Zakreśl wybrany wariant ...... contenta non anuloB. floresC. librosD. vesti2. Diligere ........ prima naturae lex parensB. parentesC. parentibusD. parentis3. Servi se cras liberos ........ esseB. fuisseC. futuri esseD. futuros esse4. Modus ........ libros legendi nobis notus celereB. celeresC. celerisD. celeriter5. .......... multae aves ver adveniensB. ver adventurumC. vere advenienteD. veris adventuri6. Clamores currentium audio, sed ......... non earum ipsarumB. ei ipsiC. eorum ipsorumD. eos ipsosZadanie czy nazwy typów zdań podrzędnych są poprawne (VERUM), czy nie (FALSUM). Obok nazwy napisz właściwy Valetudinem tuam ita curabas, ut sanus sis.– okolicznikowe skutku VERUM2. Sanus non es, cum valetudinem tuam diligentissime curaveris.– okolicznikowe przyczyny FALSUM3. Sanus eris, cum valetudinem tuam diligentissime cures.– okolicznikowe przyzwolenia FALSUM4. Dic, cur valetudinem tuam non curaveris.– pytające zależne VERUMZadanie które z zamieszczonych par zdań wyrażają dokładnie tę samą treść (VERUM – V), a które nie (FALSUM – F). Obok każdej pary zdań wpisz właściwy Filius patrem amare debet. = Filius patri amandus est. FALSUM2. Ne dixeris, quod verum non est! = Noli dicere, quod verum non est! FALSUM3. O, mater pulchra filia pulchrior! = O, filia pulchrior quam mater pulchra! FALSUM4. Servi instrumenta vocalia ab antiquis putabantur.= Antiqui servos instrumenta vocalia putabant. VERUM5. Sororis amicus longos capillos habet. = Amici sorori longi capilli sunt. VERUM6. Epistulam mittendam tibi dedi. = Epistulam tibi dedi, ut mitteres. VERUMZadanie wyrazom przyporządkuj ich synonimy wywodzące się z języka łacińskiego. Obok wyrazu (1–4) wpisz właściwą dodatek2. baza3. składnik4. zarządca A. adiutantB. dysponentC. fundamentD. komponentE. konfidentF. suplement1. II – przekład tekstuZadanie 5. (50 pkt)Dokonaj przekładu na język polski jednego z dwóch podanych niżej fragmentów dzieł autorów nr 1[Archimedis] ego quaestor ignoratum ab Syracusanis, cum esse omnino negarent, saeptum undique et vestitum vepribus et dumetis indagavi sepulcrum. Tenebam enim quosdam senariolos, quos in eius monumento esse inscriptos acceperam, qui declarabant in summo sepulcro sphaeram esse positam cum cylindro. Ego autem cum omnia collustrarem oculis [...], animum adverti columellam non multum e dumis eminentem, in qua inerat sphaerae figura et cylindri. Atque ego statim Syracusanis (erant autem principes mecum) dixi me illud ipsum arbitrari esse, quod quaererem. Immissi cum falcibus multi purgaverunt et aperuerunt locum. Quo cum patefactus esset aditus, ad adversam basim accessimus. Apparebat epigramma exesis posterioribus partibusversiculorum, dimidiatis fere. Ita nobilissima Graeciae civitas, quondam vero etiam doctissima, sui civis unius acutissimi monumentum ignoravisset, nisi ab homine Arpinate Cicero, Tusculanae disputationes, V, 64–66, rec. Mueller, Lipsiae nr 2Omnes homines, qui sese student praestare ceteris animalibus, summa ope niti decet, ne vitam silentio transeant veluti pecora, quae natura prona atque ventri oboedientia finxit. Sed nostra omnis vis in animo et corpore sita est: animi imperio, corporis servitio magis utimur; alterum nobis cum deis, alterum cum beluis commune est. Quo mihi rectius videtur ingenii quam virium opibus gloriam quaerere et, quoniam vita ipsa, qua fruimur, brevis est, memoriam nostri quam maxime longam efficere. Nam divitiarum et formae gloria fluxa atque fragilis est, virtus clara aeternaque habetur. [...] Sed in magna copia rerum aliud alii natura iter ostendit. Pulchrum est bene facere rei publicae, etiam bene dicere haud absurdum est; vel pace vel bello clarum fieri licet; et qui fecerunt et qui facta aliorum scripserunt, multi Sallustius Crispus, Catilinae coniuratio, 1–3, ed. A. Kurfess, Stutgardiae et Lipsiae MATURĘ 2013 Z ŁACINY - POZIOM PODSTAWOWYMatura 2014 z języka łacińskiego i kultury antycznej na poziomie rozszerzonym trwa 180 minut i polega na rozwiązaniu testu leksykalno-gramatycznego, sporządzeniu przekładu na język polski oryginalnego tekstu łacińskiego i napisaniu w języku polskim wypracowania w związku z załączonymi tekstami kultury. Wstęp Język łaciński i kultura antyczna to przedmiot nauczany w zakresie rozszerzonym na trzecim etapie edukacyjnym (szkoła ponadpodstawowa), co oznacza, że na realizację treści nauczania przeznacza się 240 godzin w cyklu dydaktycznym. Zasadniczą rolą przedmiotu język łaciński i kultura antyczna jest kształtowanie humanistycznej wrażliwości uczniów i przekazanie im wiedzy na temat języka łacińskiego i kultury starożytnej Grecji i Rzymu, jak również ich roli w rozwoju kultury i języka polskiego. W związku z tym cele kształcenia zostały zdefiniowane w taki sposób, aby obejmowały receptywne i produktywne kompetencje w zakresie języka łacińskiego, w tym przede wszystkim znajomość charakterystycznych dla łaciny zjawisk językowych oraz umiejętność rozumienia i przekładu tekstu łacińskiego na język polski, a także kompetencje interkulturowe w zakresie kultury starożytnej Grecji i Rzymu oraz obecności i recepcji tradycji antycznej (w tym roli języka łacińskiego) w dziejach i kulturze polskiej. Zakres rozszerzony Cele kształcenia – wymagania ogólne W zakresie kompetencji językowych: znajomość gramatyki języka łacińskiego oraz umiejętność rozumienia i tłumaczenia tekstu zna i potrafi stosować podstawowe zjawiska morfologiczne i składniowe typowe dla języka łacińskiego. Uczeń rozumie czytany ze słownikiem tekst łaciński i dokonuje poprawnego przekładu prozatorskiego tekstu łacińskiego na język polski, z wykorzystaniem słownika łacińsko-polskiego, w tłumaczeniu zachowując polską normę językową. W zakresie kompetencji interkulturowych: znajomość kultury i tradycji antycznej oraz jej wpływu na kultury zna, rozumie i interpretuje zjawiska i teksty kultury antycznej, umieszczając je we właściwym dla nich kontekście i zauważając ich cechy dystynktywne, oraz rozpoznaje i interpretuje elementy tradycji antycznej w tekstach kultury późniejszej. W zakresie kompetencji społecznych: świadomość roli antyku w kształtowaniu się kultury i tożsamości polskiej oraz znaczenia kultury grecko-rzymskiej dla kultury europejskiej i ma świadomość znaczenia tradycji antycznej dla kształtowania się i rozwoju kultury polskiej i światowej. Treści nauczania – wymagania szczegółowe W zakresie kompetencji językowych. Uczeń: zna i rozpoznaje następujące formy morfologiczne z zakresu gramatyki języka łacińskiego: formy fleksyjne rzeczowników regularnych deklinacji I – V, formy fleksyjne następujących rzeczowników nieregularnych: Iuppiter, deus, domus, vis, formy fleksyjne przymiotników deklinacji I – III, formy fleksyjne i zasady użycia zaimków: is, quis, qui, hic, ille oraz zaimków osobowych i dzierżawczych, formy fleksyjne liczebników głównych i porządkowych: 1–20, 30, 40, 50, 60, 70, 80, 90, 100, 1000, zasady stopniowania regularnego przymiotników deklinacji I – III oraz stopniowania nieregularnego następujących przymiotników: bonus, malus, parvus, magnus, multi, zasady tworzenia i stopniowania przysłówków pochodzących od przymiotników deklinacji I – III, formy strony czynnej i biernej czasowników regularnych koniugacji I – IV w trybie orzekającym (indicativus) i łączącym (coniunctivus) w następujących czasach: praesens, imperfectum, perfectum, plusquamperfectum, futurum I oraz formy trybu rozkazującego w czasie teraźniejszym w stronie czynnej (imperativus praesentis activi), formy bezokolicznika łacińskiego: infinitivus praesentis activi, infinitivus praesentis passivi, infinitivus perfecti activi, infinitivus perfecti passive, formy imiesłowów: participium praesentis activi, participium perfecti passivi, participium futuri passivi (gerundivum), formy rzeczownika odczasownikowego (gerundium), formy czasowników nieregularnych:– esse i wybrane composita (possum,prosum, adsum, absum),– volo, nolo,– eo i wybrane composita (abeo, redeo, obeo),– fero i wybrane composita (affero, aufero, differo),– tollo,– fio,– verba defectiva: odi, memini, coepi,– verba deponentia i semideponentia; zna i rozpoznaje następujące zjawiska składniowe z zakresu gramatyki języka łacińskiego: szyk zdania łacińskiego, strukturę składniową zdania w stronie czynnej i biernej, następujące funkcje składniowe i semantyczne rzeczownika: (Nominativus jako orzecznik, Nominativus. duplex, Genetivus partitivus, Dativus possessivus, Dativus auctoris, Acccusativus duplex, Ablativus temporis, Ablativus comparationis), następujące konstrukcje składniowe charakterystyczne dla łaciny: Accusativus cum infinitivo (ACI), Nominativus cum infinitivo (NCI), coniugatio periphrastica passiva (CPP), Ablativus absolutus, bezprzyimkowe użycie nazw miast, następujące typy zdań podrzędnych w języku łacińskim: zdania okolicznikowe czasu, przyczyny, warunku, celu i skutku, zdania dopełnieniowe; zna i rozpoznaje formy morfologiczne i strukturę składniową tłumaczonego tekstu; identyfikuje, z wykorzystaniem posiadanej wiedzy na temat gramatyki łacińskiej, formy podstawowe słów występujących w tłumaczonym tekście; zapoznaje się z podstawowym słownictwem typowym dla autorów określonych w kanonie; zna podstawowe techniki przekładu tekstu łacińskiego; zna zasady tworzenia spójnego i zgodnego z polską normą językową przekładu z języka łacińskiego na język polski; dokonuje następujących transformacji gramatycznych w zakresie morfologii: odmienia rzeczowniki regularne deklinacji I–V, odmienia następujące rzeczowniki nieregularne: Iuppiter, deus, domus, vis, odmienia przymiotniki deklinacji I–III, odmienia i poprawnie używa następujących zaimków: is, quis, qui, hic, ille oraz zaimków osobowych i dzierżawczych, odmienia i poprawnie posługuje się formami liczebników głównych i porządkowych: 1–20, 30, 40, 50, 60, 70, 80, 90, 100, 1000, stopniuje przymiotniki: regularnie – przymiotniki deklinacji I–III oraz nieregularnie – następujące przymiotniki: bonus, malus, parvus, magnus, multi, tworzy i stopniuje przysłówki pochodzące od przymiotników deklinacji I–III, odmienia czasowniki regularne koniugacji I–IV w trybie orzekającym (indicativus) i łączącym (coniunctivus) w następujących czasach: praesens, imperfectum, perfectum, plusquamperfectum, futurum I oraz tworzy formy trybu rozkazującego w czasie teraźniejszym w stronie czynnej (imperativus praesentis activi), tworzy i posługuje się następującymi formami bezokolicznika łacińskiego: infinitivus praesentis activi, infinitivus praesentis passivi, infinitivus perfecti activi, infinitivus perfecti passivi, tworzy i stosuje następujące formy imiesłowów: participium praesentis activi, participium perfecti passivi, participium futuri passivi (gerundivum), tworzy i odmienia rzeczownik odczasownikowy (gerundium), odmienia następujące czasowniki nieregularne:– esse i wybrane composita (possum,prosum, adsum, absum),– volo, nolo,– eo i wybrane composita (abeo, redeo, obeo),– fero i wybrane composita (affero, aufero, differo),– tollo,– fio,– verba defectiva: odi, memini, coepi,– verba deponentia i semideponentia, dokonuje następujących transformacji gramatycznych w zakresie zjawisk składniowych:– przekształca strukturę składniową zdania łacińskiego,– przy przekształcaniu zdań zawierających charakterystyczne dla łaciny zjawiska składniowe poprawnie posługuje się następującymi funkcjami składniowymi i semantycznymi: (Nominativus jako orzecznik, Nominativus duplex, Genetivus partitivus, Dativus possessivus, Dativus auctoris, Accusativus duplex, Ablativus temporis, Ablativus comparationis),– przy przekształcaniu zdań zawierających charakterystyczne dla łaciny zjawiska składniowe poprawnie posługuje się następującymi konstrukcjami składniowymi: Accusativus cum infinitivo (ACI), Nominativus cum infinitivo (NCI), coniugatio periphrastica passiva (CPP), Ablativus absolutus, bezprzyimkowe użycie nazw miast, potrafi poprawnie stosować podstawową terminologię gramatyczną w odniesieniu do opisu łacińskiego systemu językowego, potrafi czytać ze zrozumieniem prozatorski tekst łaciński (z zakresu tekstów określonych w kanonie), posługując się w tym celu słownikiem, poprawnie tłumaczy charakterystyczne dla łaciny:– następujące funkcje składniowe i semantyczne (Nominativus jako orzecznik, Nominativus duplex, Genetivus partitivus, Dativus possessivus, Dativus auctoris, Accusativus duplex, Ablativus temporis, Ablativus comparationis),– następujące zjawiska składniowe Accusativus cum infinitivo (ACI), Nominativus cum infinitivo (NCI), coniugatio periphrastica passiva (CPP), Ablativus absolutus, bezprzyimkowe użycie nazw miast,– następujące typy zdań podrzędnych: zdania okolicznikowe czasu, przyczyny, warunku, celu i skutku, zdania dopełnieniowe, potrafi korzystać ze słownika łacińsko-polskiego przy sporządzaniu przekładu, potrafi w przypadku wyrazów wieloznacznych wybrać znaczenie odpowiednie dla kontekstu/tematyki tłumaczonego tekstu, dokonuje poprawnego przekładu prozatorskiego tekstu łacińskiego z zakresu tekstów określonych w kanonie na język polski, w tłumaczeniu zachowując polską normę językową. W zakresie kompetencji kulturowych. Uczeń: posiada podstawową wiedzę o następujących kluczowych zjawiskach z zakresu mitologii greckiej i rzymskiej: mity o powstaniu świata, mity o bogach olimpijskich i pozostałych bóstwach panteonu greckiego, mity o głównych herosach – Prometeusz, Herakles, Tezeusz, Argonauci, mity o wojnie trojańskiej i powrocie bohaterów spod Troi, mity ajtiologiczne, wyjaśniające powstanie zjawisk i rzeczy, związki mitologii greckiej z rzymską, mity o wędrówce Eneasza, mity o powstaniu Rzymu; posiada podstawową wiedzę o następujących kluczowych zjawiskach z zakresu historii starożytnej: historia Grecji:– wielka kolonizacja,– idea państw-miast (poleis: Ateny, Sparta, Teby, Korynt),– formy ustrojowe w Grecji: demokracja ateńska, ustrój spartański,– wojny perskie,– wojna peloponeska,– podboje Aleksandra Wielkiego i państwa hellenistyczne; historia Rzymu:– ekspansja terytorialna Rzymu i podboje; prowincje rzymskie,– wojny punickie – Kartagina, postacie Hannibala, Scypiona Afrykańskiego i Katona Starszego,– upadek republiki i dyktatura Cezara; inne kluczowe postacie życia publicznego późnej republiki: Cezar, Pompejusz, Krassus, Antoniusz, Cyceron, Katon Młodszy, Marek Brutus,– droga do władzy i panowanie Oktawiana Augusta,– Rzym pod władzą cesarzy; sylwetki wybranych cesarzy: Tyberiusz, Kaligula, Klaudiusz, Neron, Wespazjan, Trajan, Hadrian, Marek Aureliusz, Domicjan, Konstantyn Wielki,– formy ustrojowe w Rzymie: republika, pryncypat, dominat,– upadek cesarstwa zachodniego; posiada podstawową wiedzę o następujących kluczowych zjawiskach z zakresu historii literatury starożytnej: literatura grecka:– Homer, Iliada i Odyseja,– liryka grecka (wybrane wiersze Alkajosa, Safony i Anakreonta),– tragedia: wybrane dzieła Ajschylosa (Prometeusz skowany, Oresteja), Sofoklesa (Król Edyp, Antygona), i Eurypidesa (Medea),– historiografia: Herodot, Dzieje i Tukidydes, Wojna peloponeska, literatura rzymska:– Cyceron: mowy (Mowy przeciwko Katylinie, Mowa w obronie poety Archiasza, Filipiki), listy,– Cezar, Pamiętniki o wojnie galijskiej, Pamiętniki o wojnie domowej,– Tytus Liwiusz, Dzieje Rzymu od założenia miasta (księga I, księga XXI),– Wergiliusz, Eneida,– Horacy, Pieśni (wybrane wiersze),– Owidiusz, Metamorfozy,– Seneka, Listy moralne do Lucyliusza,– Tacyt, Roczniki; posiada podstawową wiedzę o następujących kluczowych zjawiskach i dziełach z obszaru filozofii starożytnej: początki filozofii greckiej: Tales z Miletu, Anaksymander, Anaksymenes, Demokryt, Heraklit, Pitagoras, Sokrates, Platon: Uczta, Obrona Sokratesa, Państwo, Arystoteles, szkoły filozoficzne: stoicka i epikurejska w Grecji i Rzymie, wybrane pisma filozoficzne Cycerona: O przyjaźni, O starości; posiada podstawową wiedzę o następujących kluczowych zjawiskach z zakresu kultury materialnej w starożytności: greckie malarstwo wazowe (style w malarstwie wazowym: czarnofigurowy, czerwonofigurowy; dominujące tematy w malarstwie wazowym), kluczowe postacie i dzieła rzeźby greckiej: Fidiasz (dekoracja Partenonu, Zeus Olimpijski, Atena Parthenos), Poliklet (Doryforos), Myron (Dyskobol), Praksyteles (Wenus z Knidos), Lizyp (Apoksyomenos, portrety Aleksandra Wielkiego); Wenus z Milo, Grupa Laokoona, architektura grecka: porządki architektoniczne (dorycki, joński, koryncki), wybrane typy budowli i ich przeznaczenie (teatr, świątynia, stadion, stoa), najważniejsze budowle starożytnej Grecji: zabudowa Akropolu, architektura rzymska: wybrane typy budowli i ich przeznaczenie (amfiteatr, cyrk, stadion, termy, łuk triumfalny, akwedukt, willa rzymska, bazylika), najważniejsze budowle starożytnego Rzymu: Koloseum, kolumna Trajana, Forum Romanum, Panteon; Pompeje jako przykład miasta rzymskiego; posiada podstawową wiedzę o następujących kluczowych zjawiskach z zakresu życia publicznego i prywatnego w starożytnej Grecji i Rzymie: sport i widowiska w Grecji i Rzymie: igrzyska w Olimpii, igrzyska gladiatorskie w Rzymie, wyrocznie: Delfy i ich rola, Sybilla, życie domowe i rodzinne w Grecji i Rzymie (dom; rodzina; dzieci i edukacja; imiona i nazwiska greckie i rzymskie; ubiór w Grecji i Rzymie), życie społeczne i gospodarcze (miasto i wieś, drogi, handel; religie w świecie greckim i rzymskim; wyrocznie – Delfy, Sybilla; niewola i niewolnicy; fenomen prawa rzymskiego; kalendarz; armia grecka i rzymska; rozrywki); posiada podstawową wiedzę o następujących kluczowych zjawiskach z zakresu tradycji antycznej i recepcji antyku: obecność tradycji greckiej i rzymskiej we współczesnym życiu publicznym i kulturalnym, przetworzenia motywów kulturowych greckich i rzymskich w kulturze późniejszej, polskiej i światowej na płaszczyznach: literackiej, sztuk plastycznych, sztuk wizualnych; potrafi wskazać najważniejsze cechy charakterystyczne i poddać interpretacji uwzględniającej właściwy kontekst kulturowy następujące kluczowe zjawiska z zakresu mitologii greckiej i rzymskiej: mity o powstaniu świata, mity o bogach olimpijskich i pozostałych bóstwach panteonu greckiego, mity o głównych herosach – Prometeusz, Herakles, Tezeusz, Argonauci, mity o wojnie trojańskiej i powrocie bohaterów spod Troi, mity ajtiologiczne wyjaśniające powstanie zjawisk i rzeczy, związki mitologii greckiej z rzymską, mity o wędrówce Eneasza, mity o powstaniu Rzymu; potrafi scharakteryzować i poddać interpretacji uwzględniającej właściwy kontekst kulturowy następujące kluczowe zjawiska z zakresu historii starożytnej: historia Grecji:– wielka kolonizacja,– idea państw-miast (poleis: Ateny, Sparta, Teby, Korynt),– formy ustrojowe w Grecji: demokracja ateńska, ustrój spartański,– wojny perskie,– wojna peloponeska,– podboje Aleksandra Wielkiego i państwa hellenistyczne, historia Rzymu:– ekspansja terytorialna Rzymu i podboje; prowincje rzymskie,– wojny punickie – Kartagina, postacie Hannibala, Scypiona Afrykańskiego i Katona Starszego,– upadek republiki i dyktatura Cezara; inne kluczowe postacie życia publicznego późnej republiki: Cezar, Pompejusz, Krassus, Antoniusz, Cyceron, Katon Młodszy, Marek Juniusz Brutus,– droga do władzy i panowanie Oktawiana Augusta,– Rzym pod władzą cesarzy; sylwetki wybranych cesarzy: Tyberiusz, Kaligula, Klaudiusz, Neron, Wespazjan, Trajan, Hadrian, Marek Aureliusz, Domicjan, Konstantyn Wielki,– formy ustrojowe w Rzymie: republika, pryncypat, dominat,– upadek cesarstwa zachodniego; potrafi wskazać najważniejsze cechy charakterystyczne i poddać interpretacji uwzględniającej właściwy kontekst kulturowy następujące kluczowe zjawiska z zakresu historii literatury starożytnej: literatura grecka:– Homer, Iliada i Odyseja,– liryka grecka (wybrane wiersze Alkajosa, Safony i Anakreonta),– tragedia: wybrane dzieła Ajschylosa (Prometeusz skowany, Oresteja), Sofoklesa (Król Edyp, Antygona) i Eurypidesa (Medea),– historiografia: Herodot, Dzieje i Tukidydes, Wojna peloponeska; literatura rzymska:– Cyceron: mowy (Mowy przeciwko Katylinie, Mowa w obronie poety Archiasza, Filipiki), listy,– Cezar, Pamiętniki o wojnie galijskiej, Pamiętniki o wojnie domowej,– Tytus Liwiusz, Dzieje Rzymu od założenia miasta (księga I, księga XXI),– Wergiliusz, Eneida,– Horacy, Pieśni (wybrane wiersze),– Owidiusz, Metamorfozy,– Seneka, Listy moralne do Lucyliusza,– Tacyt, Roczniki; potrafi wskazać najważniejsze cechy charakterystyczne i poddać interpretacji uwzględniającej właściwy kontekst kulturowy następujące kluczowe zjawiska i dzieła z zakresu filozofii starożytnej: początki filozofii greckiej: Tales z Miletu, Anaksymander, Anaksymenes, Demokryt, Heraklit, Pitagoras, Sokrates, Platon: Uczta, Obrona Sokratesa, Państwo, Arystoteles, szkoły filozoficzne: stoicka i epikurejska w Grecji i Rzymie, wybrane pisma filozoficzne Cycerona: O przyjaźni, O starości; potrafi wskazać najważniejsze cechy charakterystyczne i poddać interpretacji uwzględniającej właściwy kontekst kulturowy następujące kluczowe zjawiska z zakresu kultury materialnej w starożytności: greckie malarstwo wazowe (style w malarstwie wazowym: czarnofigurowy, czerwonofigurowy; dominujące tematy w malarstwie wazowym), kluczowe postacie i dzieła rzeźby greckiej: Fidiasz (dekoracja Partenonu, Zeus Olimpijski, Atena Parthenos), Poliklet (Doryforos), Myron (Dyskobol), Praksyteles (Wenus z Knidos), Lizyp (Apoksyomenos, portrety Aleksandra Wielkiego); Wenus z Milo, Grupa Laokoona, architektura grecka: porządki architektoniczne (dorycki, joński, koryncki), wybrane typy budowli i ich przeznaczenie (teatr, świątynia, stadion, stoa), najważniejsze budowle starożytnej Grecji: zabudowa Akropolu, architektura rzymska: wybrane typy budowli i ich przeznaczenie (amfiteatr, cyrk, stadion, termy, łuk triumfalny, akwedukt, willa rzymska, bazylika), najważniejsze budowle starożytnego Rzymu: Koloseum, kolumna Trajana, Forum Romanum, Panteon; Pompeje jako przykład miasta rzymskiego; potrafi scharakteryzować i poddać interpretacji uwzględniającej właściwy kontekst kulturowy następujące kluczowe zjawiska z zakresu życia publicznego i prywatnego w starożytnej Grecji i Rzymie: sport i widowiska w Grecji i Rzymie: igrzyska w Olimpii, igrzyska gladiatorskie w Rzymie, życie domowe i rodzinne w Grecji i Rzymie (dom; rodzina; dzieci i edukacja; imiona i nazwiska greckie i rzymskie; ubiór w Grecji i Rzymie), życie społeczne i gospodarcze (miasto i wieś, drogi, handel; niewola i niewolnicy; religie w świecie greckim i rzymskim; wyrocznie – Delfy, Sybilla; fenomen prawa rzymskiego; kalendarz; armia grecka i rzymska; rozrywki); potrafi rozpoznać i poddać interpretacji w kontekście kultury greckiej i rzymskiej oraz kultur późniejszych następujące kluczowe zjawiska z zakresu tradycji antycznej i recepcji antyku: obecność tradycji greckiej i rzymskiej we współczesnym życiu publicznym i kulturalnym, przetworzenia motywów kulturowych greckich i rzymskich w kulturze późniejszej polskiej i światowej na płaszczyznach: literackiej, sztuk plastycznych, sztuk wizualnych. W zakresie kompetencji społecznych. Uczeń: dostrzega wagę systematyczności w poznawaniu zjawisk gramatycznych i dokładności w sporządzaniu adekwatnego przekładu; nabiera umiejętności szybkiego praktycznego zastosowania i ćwiczenia nowo nabytej wiedzy; dostrzega znaczenie języka łacińskiego oraz kultury starożytnej Grecji i Rzymu dla kultury polskiej, europejskiej i światowej; jest świadomy antycznych korzeni kultury polskiej, europejskiej i światowej; dzięki poznaniu źródeł kultury polskiej, europejskiej i światowej staje się jej świadomym odbiorcą i uczestnikiem. Kanon tekstów Cyceron: De amicitia, De senectute, In Verrem, In Catilinam, Pro Archia poeta, wybór listów, Disputationes Tusculanae; Cezar: Commentarii de bello Gallico, Commentari de bello civili; Nepos: De viris illustribus (Hannibal, Epaminondas, Alkibiades, Temistokles); Liwiusz: Ab urbe condita (księga I); Hyginus: Fabulae; Seneka: Epistulae morales ad Lucillium. Kanon tekstów zawiera listę autorów i dzieł zalecanych do wykorzystania w wybranych przez nauczyciela fragmentach, w postaci oryginalnej lub preparowanej. Nauczyciel w zależności od warunków organizacyjnych i potrzeb może dokonać wyboru jednego lub więcej spośród zalecanych tekstów. Wybrany fragment (w wersji oryginalnej lub preparowanej) nie powinien odbiegać pod względem gramatycznym, stylistycznym i leksykalnym od norm językowych łaciny klasycznej. Warunki i sposób realizacji Kształcenie klasyczne ze względu na swoją specyfikę oraz wielowymiarowość nie poddaje się precyzyjnym podziałom i kwantyfikacji. Głównym założeniem kształcenia klasycznego, realizowanego w ramach przedmiotu jest pogłębienie humanistycznej formacji ucznia i przygotowanie go do podjęcia studiów na kierunkach językowych, kulturowych i społecznych. W realizacji procesu dydaktycznego niezbędne jest więc wyodrębnienie treści z zakresu języka oraz treści kulturowych, przy czym podział ten nie może przebiegać linearnie, a treści językowe i kulturowe powinny wzajemnie się przenikać, dając uczniowi możliwość zapoznania się z najważniejszymi osiągnięciami grecko-rzymskiego antyku i ich recepcją w kulturze późniejszej. Ponadto zaleca się korelację treści nauczania z zakresu języka łacińskiego i kultury antycznej z innymi przedmiotami humanistycznymi (w szczególności z językiem polskim, historią, wiedzą o kulturze, filozofią). Założenie kształtowania w trakcie procesu dydaktycznego obok kompetencji językowych także i kulturowych nie wyklucza jednoczesnego dążenia do osiągnięcia przez doskonalenie kompetencji językowych, które skoncentrowane powinno być na odbiorze, rozumieniu i umiejętności poprawnego przekładu tekstu łacińskiego na język polski. Zaleca się więc stosowanie przez nauczycieli zróżnicowanych metod nauczania, technik i środków dydaktycznych, w tym szerokie zastosowanie technik multimedialnych i nowych technologii, co wymaga zapewnienia przez szkołę odpowiednich warunków realizacji procesu dydaktycznego (sali wyposażonej w rzutnik multimedialny i komputer ze stałym łączem internetowym, dostępu do słowników łacińsko-polskich i innych materiałów pomocniczych itp.). Wszystkie te działania powinny służyć rozwijaniu u uczniów świadomości znaczenia języka łacińskiego i kultury antycznej w różnych dziedzinach współczesnej kultury i nauki. Nauczanie języka łacińskiego i kultury antycznej to proces wymagający odpowiednich warunków organizacyjnych. Podstawa programowa zakłada realizację procesu dydaktycznego w cyklu 240 godzin, przy czym cykl ten może być rozłożony na poszczególne lata nauki wedle możliwości organizacyjnych danej szkoły. Zaleca się jednak cztero- lub trzyletni cykl kształcenia, który zapewni równomierny rozkład treści nauczania i osiągnięcie celów kształcenia. Źródło: Rozporządzenie Ministra Edukacji Narodowej z dnia 30 stycznia 2018 r. w sprawie podstawy programowej kształcenia ogólnego dla liceum ogólnokształcącego, technikum oraz branżowej szkoły II nr 1. Podstawa programowa kształcenia ogólnego dla czteroletniego liceum ogólnokształcącego i pięcioletniego technikum. z 2017 r., poz. 59, 949 i 2203 Opublikowano: 2020-07-22 13:10: Dział: Społeczeństwo Łacina z kulturą antyczną wracają do szkół. Łacina organizuje umysł i jest przydana nie tylko dla prawników i lekarzy Społeczeństwo opublikowano: 2020-07-22 13:10: Kultura antyczna / autor: Fratria Od roku szkolnego 2020/2021 przedmiot język łaciński i kultura antyczna będzie mógł być nauczany w klasie I liceum ogólnokształcącego i technikum jako przedmiot do wyboru. Nowelizację rozporządzenia ws. podstawy programowej dot. łaciny opublikowano w Dzienniku Ustaw. Ważna decyzja MEN Opublikowane rozporządzenie Ministra Edukacji Narodowej w sprawie podstawy programowej dla liceów ogólnokształcących, techników oraz branżowych szkół II stopnia uzupełnia program nauczania o przedmiot język łaciński i kultura antyczna, który może być nauczany w zakresie podstawowym lub rozszerzonym w liceach i technikach. Głównym założeniem zaproponowanej podstawy programowej tego przedmiotu jest wyposażenie uczniów, pod kierunkiem nauczyciela, w narzędzia do czytania prostych tekstów łacińskich. Celem zajęć jest również pokazanie uczniom oddziaływania języka łacińskiego oraz kultury grecko-rzymskiego antyku na języki i kulturę europejską wieków późniejszych. Podstawa programowa ma przede wszystkim dać nauczycielom szansę wykształcenia wśród uczniów przekonania z jednej strony o doniosłości, z drugiej – o atrakcyjności tych humanistycznych zagadnień —informuje resort edukacji. Podstawa programowa traktuje język łaciński jako pewien kod, którym elity europejskie posługiwały się przez stulecia, a którego odczytanie wymaga specyficznych kompetencji. Zaproponowana podstawa programowa zaleca kształcenie przede wszystkim umiejętności, a nie przekazywanie wiedzy deklaratywnej o języku i jego strukturze gramatycznej. Uczniowie mają rozpoznawać i rozumieć wybrane, podstawowe formy ekspresji językowej. Cel zajęć z łacina i kultury antycznej Celem zajęć z łaciny i kultury antycznej będzie kształcenie przede wszystkim umiejętności oraz pokazanie uczniom oddziaływania języka łacińskiego oraz kultury grecko-rzymskiego antyku na języki i kulturę europejską wieków późniejszych. Podstawa programowa ma dać nauczycielom szansę wykształcenia wśród uczniów przekonania z jednej strony o doniosłości, z drugiej – o atrakcyjności tych humanistycznych zagadnień. Zasadniczą rolą przedmiotu język łaciński i kultura antyczna realizowanego w zakresie rozszerzonym jest kształtowanie humanistycznej wrażliwości uczniów i przekazanie im wiedzy na temat języka łacińskiego i kultury starożytnej Grecji i Rzymu, jak również ich roli w rozwoju kultury i języka polskiego. W związku z tym cele kształcenia zostały zdefiniowane w taki sposób, aby obejmowały receptywne i produktywne kompetencje w zakresie języka łacińskiego, w tym przede wszystkim znajomość charakterystycznych dla łaciny zjawisk językowych oraz umiejętność rozumienia i przekładu tekstu łacińskiego na język polski, a także kompetencje kulturowe w zakresie kultury starożytnej Grecji i Rzymu oraz obecności i recepcji tradycji antycznej (w tym roli języka łacińskiego) w dziejach i kulturze polskiej. W opublikowanym rozporządzeniu MEN przypomina, że oprócz języka łacińskiego i kultury antycznej, uczniowie pierwszej klasy liceum ogólnokształcącego i technikum mają do wyboru filozofię, plastykę lub muzykę. To dyrektorzy szkół zdecydują czy w szkole realizowana będzie nauka łaciny i kultury antycznej, czy też plastyki, muzyki lub filozofii. Korzyści z nauki łaciny i kultury antycznej Korzyści z tego mogą być praktyczne i zupełnie nieoczekiwane —przyznała w rozmowie z portalem filolog klasyczny z Uniwersytetu Kardynała Stefana Wyszyńskiego prof. Beata Gaj. Dodała, że łacina przyda się nie tylko prawnikom, ale także medykom oraz studentom kierunków humanistycznych. Łacina bardzo dobrze organizuje umysł. Humanistom daje poczucie, że są w stanie myśleć ściśle, a ścisłowcom pozwala wejść głębiej w humanistykę —ocenia prof. Gaj. aes/ Publikacja dostępna na stronie: Studia przeznaczone są dla absolwentów studiów I i II stopnia (łącznie) lub jednolitych studiów magisterskich na kierunkach, których programy studiów określały efekty uczenia się obejmujące wiedzę i umiejętności odpowiadające wymaganiom ogólnym podstawy programowej przedmiotu nauczania historia (kierunki studiów w ramach dyscyplin naukowych: historia, filozofia, literaturoznawstwo, nauki o kulturze i religii, nauki o sztuce), posiadających przygotowanie merytoryczne, psychologiczno-pedagogiczne w zakresie podstaw dydaktyki i emisji głosu oraz dydaktyczne do nauczania pierwszego przedmiotu lub prowadzenia pierwszych zajęć. Dają dodatkowe kwalifikacje do nauczania kolejnego przedmiotu w szkołach ponadpodstawowych. Czas trwania (liczba semestrów): 3 semestry. Planowana liczba słuchaczy: minimalna – 20 osoby; maksymalna – 30 osób. Kryteria kwalifikacji: na podstawie złożenia wymaganych dokumentów – zgodnie z § 4 Zarządzenia nr 95/2019 Rektora Uniwersytetu Jana Kochanowskiego w Kielcach z dnia 16 października 2019 roku. W przypadku, gdy liczba kandydatów spełniających wymagania wstępne będzie wyższa niż planowana liczba słuchaczy, o przyjęciu decydować będzie kolejność zgłoszeń. Warunkiem uzyskania kwalifikacji, potwierdzonych dyplomem ukończenia studiów podyplomowych z Języka łacińskiego i kultury antycznej jest osiągnięcie przez słuchacza wszystkich efektów uczenia się założonych w programie studiów (słuchacz jest zobowiązany do zaliczenia wszystkich przedmiotów przewidzianych w programie studiów podyplomowych i uzyskania 30 punktów ECTS). Weryfikacja i ocena efektów uczenia się w zakresie wiedzy i umiejętności, osiąganych przez słuchacza w trakcie całego cyklu kształcenia, odbywa się poprzez egzaminy i zaliczenia z oceną z przedmiotów wchodzących w zakres podyplomowego przygotowania merytorycznego, oraz przygotowania dydaktycznego do nauczania kolejnego przedmiotu. Formy i metody prowadzenia zajęć, formy weryfikacji oraz kryteria oceny i jej składowe określają karty przedmiotu, stanowiące załącznik do programu studiów podyplomowych. Zapisz się

język łaciński i kultura antyczna